Μια υπόσχεση που είχα δώσει στον εαυτό μου, με έκανε να επιστρέψουμε στα Κύθηρα για διακοπές , μετά από 17 ολόκληρα χρόνια! Διψούσα να επαναφέρω στο μυαλό μου, εικόνες από τότε. Ακροβατούσα μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, έχοντας αναλαμπές μνήμης, με όσα έβλεπα πάλι. Περπατώντας λοιπόν στο πανέμορφο και γραφικό Καψάλι, τέλη Ιουλίου, κολυμπώντας κυριολεκτικά μέσα στις αναμνήσεις που είχα από το 2001, ξαφνικά κοκάλωσα. Δεν μπορούσα να ανασάνω.

Την είδα! Με κοίταζε! Ήμουν σίγουρος ότι ήταν αυτή. Πανέμορφη όπως τότε και ακόμα πιο ωραία. Αλλά και πάλι, δεν μπορεί, μετά από τόσα χρόνια, να μην έχει αλλάξει καθόλου! Σαν να μην την άγγιξε ο χρόνος. Άστραφτε ολόκληρη. Λες και μου έκλεισε το μάτι, την πλησίασα και την άγγιξα. Κατακόκκινη. Τότε, σαν flash back μέσα στο μυαλό μου, άρχισαν να επανέρχονται όλες οι στιγμές που ζήσαμε μαζί και να ξαναζωντανεύουν μέσα σε δευτερόλεπτα. Σαν ταινία.

Αυτή η κούκλα, η κόκκινη Kawasaki KLE 500 με την πράσινη σέλα του Παναγιώτη, μας είχε χαρίσει, τότε, τις ωραιότερες διακοπές της ζωής μας, εμένα και της γυναίκας μου. Δεν τις ξεχάσαμε ποτέ.

Γυρίσαμε όλο το νησί μαζί της. Και πού δεν πήγαμε! Χωματόδρομοι, παραλίες  χωριά , βουνά , μονές, φαράγγια, τα πάντα. Το γραφείο του Panayotis rent a car, μας είχε δώσει ένα αξιόπιστο εργαλείο, δυνατό, καθαρό, σταθερό, σωστά συντηρημένο, χωρίς προβλήματα.
Αφού λοιπόν πιάσαμε την κουβέντα, με τον Παναγιώτη και τον Αντρέα ,εξηγώντας τους, γιατί βουρκωμένος χάιδευα την πανέμορφη αυτή, κόκκινη Kawasaki με την πράσινη σέλα, αρχίσαμε να γελάμε. Άσε που ο γιος μου, 17 ετών πλέον, είχε αρχίσει το φλερτ μαζί της θέλοντας και αυτός να την κάνει φίλη του. Έτσι, μετά από λίγο κατάλαβα, γιατί έστεκε ακόμα εκεί μπροστά μου, σαν ολοκαίνουργια, του κουτιού. Λες και την είχαν ξεμοντάρει όλη, μέχρι την τελευταία βίδα της, την είχαν καθαρίσει, λαδώσει, βάψει και την είχαν μοντάρει πάλι. Την έχουν σαν παιδί τους . Από τότε……. Πιστεύω ,πως όχι μόνο αυτή, αλλά και όλα όσα νοικιάζουν. Τα νέα μοντέλα αυτοκινήτων και μηχανών που είδα απ’ έξω λαμπυρίζουν!
Τώρα βέβαια ,αυτή η ξελογιάστρα, κόκκινη Kawasaki με την πράσινη σέλα, νομίζω ότι δίνεται πλέον, μόνο για φιλικές βόλτες, σε γνωστούς και φίλους.
Ο Παναγιώτης και ο Ανδρέας, είναι επαγγελματίες και μερακλήδες. Άνθρωποι έντιμοι, αληθινοί, που δεν θα σου δώσουν ό,τι να 'ναι. Μπορείτε άφοβα να τους εμπιστευθείτε το πακέτο των διακοπών σας, (έγκαιρα όμως), και να είστε σίγουροι ότι θα σας βάλουν την ομορφότερη κορδέλα περιτυλίγματος αναμνήσεων, γεμίζοντας σας με απίστευτες στιγμές. Όπως με εμάς, με την αξέχαστη αυτή κόκκινη Kawasaki με την πράσινη σέλα!
Μην ξεχνάτε ότι βρίσκονται εκεί, σε αυτό το κουκλίστικο και γραφικότατο ΄΄μαγαζάκι΄΄ για τόσα χρόνια και συνεχώς επεκτείνονται σε όλο το νησί, με νέα γραφεία. Ίσως, μοναδικοί, για tips διαδρομών, μυστικών μονοπατιών και προτάσεις για φαγητό, αλλά και όλα τα best of…… στα Κύθηρα. Απλά ρωτήστε τους. Ωραίοι άνθρωποι, ρε φίλε.
Θα με θυμηθείτε!
ΥΓ. Παναγιώτη και Ανδρέα, να είστε πάντα καλά. Ελπίζω να βρεθούμε ξανά και να γευθούμε το κέρασμα σας, που μας περίμενε την επόμενη στο γραφείο, αλλά δυστυχώς χάσαμε. Πάντα, δίπλα από αυτή την γλυκιά, κόκκινη Kawasaki με την πράσινη σέλα…..!!!!!!!!!!!!